ඉලංදාරියා.......

(1)

අද එක්තාරා අවුද්දක් මර්තුමස 15 වෙනිදා ලෙස කැලැන්ඩරයේ සටහාඅන් වුන දිනයක්.................

සෙන්කඩගල පුරවටම හවස්යාමයේදි මොදුවන සිහිල් පින්නෙන් වැසෙමින් තිබින.බොගම්බර වැවහරහා හෙමින් සිරුවෙ හමගෙන ආ සිසිල් සුලන්.ගතේ වැදෙද්දි ඇගකිලිපොලා යන්නට තරම් සිතලකි.. වැවරුමදිගෙ ඔහෙ ඇවිදගියේ දවසේ සුන්දරම හරියට මව තල්ලු කරවමින්.
මා පසුකර වෙගයෙන් දිවෙන මොටර්ථ නිකුත් කරන හඩ මාව සිත් වියනේ පාවිම වලක්වලිය.මම වැවරුමෙ බොහොදුර ගෙව දමා දළදාමළිගා අසලටම පැමින ඇත.වෙගයෙන් පමිනුන බසයක්....... හරියටම එක්වරම තිරින්ග තදකර නතර කරගත්තේ...බයන්කාරවු ශබ්දයක් නන්වමින...
අහො...... අවසනවක තරම......බසය පරේ උන් සිසිවෙකුට කරදරයක් නොක්‍ර නැවතිනි.....කහඉර හරහා පර මරුවෙමි සිට් කිසිවෙකුත් කරදරයක් නොමැත.සිදුවු දෙ ගැන සිතන්නටවත්....මට කලයගෙන් ඉඩ නොලැබුනි.... මගෙ සියලු පැතුම් පොදි....බිමවැටි විසිරි ගියේය.....උදේවරුව පුරම මහන්සිවි ජැන්ඩියට ඇදගෙන අවෙමි.....වැවරුමේ ගස්වල පුරා වසාසිටි කක්කන්ගේ ගුවන් පරහරයට ,මම ලක්විය......ඒවෙලෙ එතන පහුකරමින් සිටි...කුඩ සිසලගෙන නොගිය බොහො දෙනට මෙ අකර තැබ්බයට මුහුන දෙන්න සිදුවිය.ටිඋටරිය ඇරි....එතනිනගිය ගැහැනු ලමඉන්ගෙ....ප්ල්මප්ල් හිනවටහද ගිදුරුවිය.කොන්ඩය ජෙල්කර කුමාර ලිලාවෙන අද මා පැමිනුන..සුබ කටයුත...සොදා පලුවට ලක්විය...කොන්ඩය පුරාවටම ජෙල්වෙනුවට කක්කන්ගෙ වසුරුය....ගන්දස්තාරේ බැරිය......

ඉතුරු ටික හිතේ තියනවා හිතුනම අයෙත්........ලියනවා............